Różański - Geranium robertianum L. – bodziszek cuchnący (Ziele Łaski Boskiej) jako antidiarrhoicum, adstringens et antiphlogisticum.

[DajanaG]

Geranium robertianum L. – bodziszek cuchnący (Ziele Łaski Boskiej) jako antidiarrhoicum, adstringens et antiphlogisticum.

Bodziszek cuchnący (niem. Stinkender Storchschnabel; fr. Geranium herbe-a-Robert; ital. Geranio di San Roberto; retorom. Gerani plima) – Geranium robertianum Linne jest rośliną dwuletnią, dorastającą do 50 cm wys., przy roztarciu wydzielającą silny, specyficzny, nieco pluskwiakowy zapach. Pospolicie rośnie w lasach, zaroślach, przy drogach śródleśnych. Kwitnie od maja do października. Surowcem jest kwitnące ziele – Herba Geranii robertianii (w starych lekospisach pod nazwami Herba cum pastoris, Herba divi Ruperti, Herba Geranii chelidonii s. gruinalis s. hirundinari, v. vulnerarii, Herba Gratiae Dei, Herba Robertiani, Herba rostrum ciconiae, Herba Ruperti). W Polsce bodziszek cuchnący nazywano: pychawiec, Bociani nosek, Żurawie noski, Nosek chrościelowy.

Składniki: garbniki 5-14% (pochodne gloiloglukozy, elagotaniny), flawonoidy (rutozyd, hiperozyd, kwercetyna, izokwercytryna, glikozydy kemferolowe, astragalina, spiraeozyd), kwasy fenolowe (kwas galusowy, ellagowy, kawowy, ferulowy), witamina C, kwas jabłkowy, kwas cytrynowy, maltol, geraniina (goryczka), olejek eteryczny.

Działanie: przeciwzapalne, antyseptyczne, ściągające, przeciwkrwotoczne, przeciwwysiękowe, przeciwrodnikowe, antyoksydacyjne, przeciwnowotworowe, ochronne na miąższ wątroby i nerki, przeciwbiegunkowe.

Wskazania: niewydolność, stłuszczenie, marskość, zapalenie wątroby, stany zapalne nerek i pęcherza moczowego, kamica moczowa, zapalenie żołądka i jelit, nieżyt jelit, owrzodzenia przewodu pokarmowego, nowotwory przewodu pokarmowego; biegunka; zespół jelita nadwrażliwego.

Zewnętrznie: owrzodzenia i wypryski skórne, sączące rany, łojotokowe zapalenie skóry, trądzik różowaty i młodzieńczy na tle łojotoku.

Okulistyka: nadmierne łzawienie, stany zapalne powiek i spojówek, zapalenie białkówki; choroby siatkówki: okłady 45-minutowe z naparu + zażywnie doustne.

Ginekologia: stany zapalne narządów płciowych zewnętrznych i wewnętrznych: płukanki, nasiadówki, irygacje, globulki z gęstym wyciągiem.

Proktologia: świąd odbytu, hemoroidy (czopki, lewatywy z odwaru, nasiadówki).

Dawkowanie i preparaty.

1. Napar – Infusum Geranii robertiani: 1 czubata łyżka rozdrobnionego surowca na 1 szklankę wrzącej wody; parzyć zawsze pod przykryciem. 3 szklanki naparu dziennie. Ponadto do przemywania skóry, płukania jamy ustnej, okładów.

2. Odwar – Decoctum Geranii robertiani: 2 łyżki surowca świeżego lub suchego zalać 1 szklanką wrzącej wody; gotować na małym ogniu 10-20 minut, odstawić. Przecedzić. 2 szklanki odwaru dziennie w dawkach podzielonych. Ponadto zewnętrznie do okładów, przemywania, płukanek, lewatyw, irygacji, nasiadówek itd.

3. Odwar przy chorobach nowotworowych: 4 łyżki świeżego ziela rozdrobnionego na 1 szklankę wody; gotować 10 minut, odstawić pod przykryciem na 30 minut, przecedzić. 3 szklanki odwaru dziennie.

4. Maść geraniowa – Unguentum Robertiani: świeże kwiaty, owoce i liście bodziszka cuchnącego rozcierać z tranem na papkę lub zmiksować z tranem. Rany, owrzodzenia, wypryski, odleżyny pokrywać maścią 1-2 razy dziennie. Stosować też do opatrunków zamkniętych. Przechowywać w lodówce. Dłuższy czas – zamrozić. Można taka maść zmieszać z balsamem Szostakowskiego i stosować w szczególnie trudnych przypadkach. Maść powinna być 25-50%. Z balsamem mieszać pół na pół.