Drożdże

[Mariusz]

Drożdże w medycynie – Faex medicinalis

Drożdże – Saccharomycetes (Saccharomycetaceae) seu Faex medicinalis, np. Saccharomycetes (Saccharomyces) cerevisiae, czyli drożdże piwne, ponadto drożdże winne – Saccharomyces elipsoideus sa stosowane w medycynie jako źródło witamin, soli mineralnych i polisacharydów. Drożdże są również wzbogacane w rozmaite biopierwiastki (na drodze biotechnologicznej), np. w selen, chrom. Suche drożdże lecznicze zawierają około 50-60% białek.

Drożdże zawierają aminokwasy: walina, tyrozyna, tryptofan, treonina, fenyloalanina, metionina, lizyna, leucyna, izoleucyna, histydyna, cystyna, arginina, kwas asparaginowy, alanina; sole mineralne: kobalt, mangan, molibden, cynk, miedź, żelazo, wapń, fosfor, sód, selen, chrom, cyna; witaminy: cholina, inozytol – ok. 3 000 ug, biotyna – ok. 1 ug/g, kw. foliowy ok. 30 ug/g, PABA – ok. 100 ug/1 g; niacyna – ok. 300 ug/g, kw. pantotenowy – ok. 200 ug/g, pirydoksyna – ok. 60 ug/g, ryboflawina – ok. 50 ug/g, tiamina – ok. 6 ug/g, ergosterol, ponadto nuklepoproteiny, węglowodany – ok. 25%, tłuszcze – ok. 3%, z tego około 2% lecytyny i kefeliny, enzymy: maltaza, laktaza, inwertaza, amylaza, fosfataza, oksydazy. Do sporządzania leków i suplementów wykorzystywane są drożdże surowce dolne, po zakończeniu fermentacji brzeczki piwnej. Takie drożdże są odpowiednio oczyszczane, suszone, rozdrabniane. Stanową łatwy materiał do tabletkowania. Takie drożdże są już martwe.

Drożdże mają dużą wartość odżywczą, co w umiejętny sposób może być wykorzystane w leczeniu i profilaktyce wielu chorób. Dzięki zawartości dużych ilości i łatwo przyswajalnych składników budulcowych, energetycznych i regulujących drożdże wykazują wpływ ogólnie wzmacniający, mobilizujący procesy regeneracji, kompensacji i odporności; przywracają odpowiednią mikroflorę jelitową, wybitnie oddziałują na czynności skóry i jej wytworów: paznokci i włosów. Z drożdży pozyskiwany jest beta-glukan, który posiada właściwości prebiotyczne i stymulujące perystaltykę przewodu pokarmowego. Przypisywane są mu również właściwości immunostymulujące za pośrednictwem aktywowania makrofagów.

Przed spożyciem drożdże żywe należy zabić gorącym mlekiem lub gorącą wodą. Nie wolno konsumować żywych drożdży, gdyż kosztem treści pokarmowej przeprowadzają w jelitach fermentację, co objawia się wzdęciami, odbijaniem, bólem brzucha, nudnościami, wymiotami i bardzo złym samopoczuciem. Żywe drożdże w przewodzie pokarmowym to prawdziwy problem, stają się raczej pasożytami niż sprzymierzeńcami.

W handlu znajdują się gotowe preparaty (tabletki, granulaty, kapsułki) zawierające inaktywowane drożdże oraz czysty beta-glukan.

Od okresu przedwojennego preparaty drożdżowe były polecane w leczeniu chorób skóry, o czym świadczą nazwy preparatów, np. Furunkulin, Furunkulan, Furuncosan (od nazwy łacińskiej czyraczności i czyraka). Wreszcie w leczeniu i profilaktyce hipowitaminoz D i B, zaburzeń metabolicznych, zatruć i osłabienia ogólnoustrojowego