Żyworódka

[Mariusz]

Żyworódka pierzasta Bryophyllum pinnatum (Lamarck) Oken w medycynie ludowej.

Żyworódka pierzasta – Bryophyllum pinnatum (Lamarck) Oken =  Kalanchoe pinnata (Lam.) Person występuje naturalnie na Filipinach, Madagaskarze, w Nowej Zelandii, Polinezji, na Hawajach i w Australii. Należy do rodziny gruboszowatych – Crassulaceae. W Europie uprawiana w mieszkaniach jako roślina ozdobna i lecznicza. Na brzegach liści wytwarza miniaturowe roślinki z korzonkami – rozmnóżki. Surowcem jest świeże ziele i sok – Herba et Succus Bryophylli pinnati. Ze świeżego ziela otrzymuje się również macerat – Maceratio i nalewkę – Tinctura Bryophylli. Cenny jest również wyciąg ze świeżego mielonego ziela na winie wytrawnym. Żyworódka zawiera flawonoidy, katechiny, bufadienolidowe glikozydy (briofiliny), polisacharydy, sacharoproteiny, sole mineralne (glin, żelazo, potas, magnez, krzem, mangan, miedź), witaminę C, kwas bursztynowy, jabłkowy, szczawiooctowy, fenolokwasy.

Działanie fitofarmakologiczne: immunostymulujące, nasercowe, wzmacniające, odtruwające, pobudzające odnowę tkanek, remineralizujące, przeciwbakteryjne, antywirusowe, przeciwnowotworowe, krwiotwórcze, przeciwzapalne. Pobudza gojenie ran, odleżyn, oparzeń, odmrożeń, łagodzi skutki oparzeń rentgenem i słońcem. Usuwa objawy paradontozy, niszczy grzybice jamy ustnej i błon śluzowych narządów płciowych. Korzystnie działa przy hemoroidach i owrzodzeniach przewodu pokarmowego. Wzmaga odporność na infekcje. Działa cytotoksycznie i antyproliferacyjnie wobec komórek rakowych. Leczy nadżerki ginekologiczne i świąd odbytu, skuteczny w terapii zapalenia prącia (płukanki, okłady, globulki z ekstraktem). W kosmetyce: środek przeciwzapalny, rozjaśniający cerę, nawilżający/odżywczy, lekko naprężający skórę, przeciwtrądzikowy; hamujący łojotok, przeciwwysiękowy. Korzystnie działa przy trądziku różowatym i rumieniu. Likwiduje przebarwienia. Hamuje rozwój bakterii.

Wskazania: spadek odporności, osłabienie fizyczne, choroby wyniszczające, niedokrwistość, stany zapalne skóry, wypryski, trudno gojące się rany, owrzodzenia żołądka i jelit, stany zapalne jelit; osłabienie serca; nowotwory.

Preparaty:

1. Sok z ziela: 1 łyżka 2 razy dziennie po uprzednim rozmieszaniu z wodą i miodem. Ponadto do okładów, przemywania.

2. Wyciąg na winie: 1 cz. surowca rozdrobnionego świeżego na 5 cz. wina białego lub czerwonego, wytrawiać przynajmniej 2 tygodnie, przecedzić. Pić 30-50 ml dziennie. Również nadaje się do okładów i obmywania schorzałej skóry.

3. Macerat: 1 cz. świeżego rozdrobnionego surowca zalać 3 częściami wody zdrojowej; odstawić na 8 godzin, przecedzić. Pić 2 razy dziennie po 2-3 łyżki. Nadaje się do przemywania i okładów. Sok i macerat można przelać do woreczków na lód i zamrozić.

4. Nalewka: 1 część surowca świeżego i rozdrobnionego zalać 3 częściami alkoholu 30-40%; odstawić na 7 dni, przefiltrować. Zażywać 2 razy dziennie po 10 ml.

Wykazuje synergizm (współdziałanie potęgowane) z miodem, propolisem, mleczkiem pszczelim, tranem, olejem lnianym, olejem konopnym, aloesem, wyciągiem z borowiny, żywokostem, farbownikiem, lukrecją, pokrzywą, bluszczykiem kurdybankiem, babką szerokolistną/średnią/wąskolistną, mniszkiem, kobylakiem, jastrzębcem, pępawą, płucnicą islandzką, Marchantia, torfowcem (wyciągi z ziela świeżego), paprotką słodką, łopianem, niecierpkiem, rdestami, turzycą i agawą.

Gojąco na rany i oparzenia, wypryski działa roztarte ziele żyworódki z masłem krowim, kozim, olejem lnianym, konopnym, rokitnikowym i (lub) tranem.

Przeciwwskazania: przy równoczesnym zażywaniu glikozydów nasercowych uwzględnić nasercowy wpływ żyworódki. Nie stosować u kobiet w ciąży