Mekonops – Meconopsis cambrica = Papaver cambricum w fitoterapii praktycznej

[kamilos]

Mekonops walijski (kambryjski) – Meconopsis cambrica 

Meconopsis cambrica występuje w Irlandii, Anglii, Austrii, Francji, Szwajcarii. Jest rośliną zachodnioeuropejską.
 

Jest to piękna roślin przypominająca pokrojem mak, lecz o kwiatach żółtych. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Dorasta do 50 cm wys. Makówki mają do 4 cm długości i 1 cm szer. Możliwa jest uprawa w ogrodach.

 

Meconopsis cambrica zawiera mekambrynę (mecambrine) o działaniu pobudzającym wentylacje płuc, zwalniającym czynność sera (duże dawki wywołują bradykardię, czyli rzadkoskurcz, poniżej 60 uderzeń na minutę) i przeciwzapalnym; ponadto mekambrydynę (mecambridine), mekambrolinę (mecambroline), flawinantynę (flavinantine), magnoflorynę, protopinę, allokryptopinę, berberynę, palmatynę, papawerubinę (papaverrubine)  D i C, glaziowinę (glaziovine), koptyzynę i roemerolinę. Magnofloryna i mekambrolina działają hipotensyjnie. Protopina działa antybakteryjnie, rozluźniająco na mięśnie szkieletowe i uspokajająco. Glaziovine działa przeciwnowotworowo i antydepresyjnie. Allokryptopina działa kurcząco na macicę, jednakże w mieszaninie z innymi alkaloidami często działanie to jest prztłumione. Berberyna działa rozkurczowo, pierwotniakobójczo, antybakteryjnie i żółciopędnie.

Surowcem jest kwitnące lub owocujące ziele – Herba Meconopsidis cambricae. Suszenie powinno odbywać się w temperaturze 30-40 stopni C. Im szybciej schnie tym mniejsze straty alkaloidów.

Działanie: rozkurczowe, przeciwbiegunkowe, przeciwzapalne, żółciopędne, uspokajające, hipotensyjne, przeciwbólowe, przeciwkaszlowe.

Wskazania: stany skurczowe w obrębie jamy brzusznej, nadciśnienie, dyskinezy dróg żółciowych, refluks, nieżyt jelit z biegunką; nerwice wegetatywne; bezsenność; uporczywy kaszel; bolesne miesiączkowanie z nerwicami i depresją.

Przeciwwskazania: ciąża, laktacja.

Przedawkowanie i nadużywanie jest niebezpieczne i może wywołać zapaść oraz odurzenie. Nie podawać dzieciom i narkomanom. Po zażyciu nalewki/intraktu z mekonopsu nie prowadzić pojazdów mechanicznych.

Preparaty:

Napar z ziela – Infusum Meconopsidis: proponuję dawkę 1 łyżeczki rozdrobnionego ziela na filiżankę lub szklankę wrzątku; pić 1-3 razy dziennie.

Nalewka – Tinctura Meconopsidis: 1 część świeżego lub suchego ziela rozdrobnionego na 5 części gorącego alkoholu 40-70% macerować 14 dni, przefiltrować. Zażywać 1-3 razy dziennie po 5 ml.

Rp. Mieszanka przeciwkaszlowa i przeciwzapalna, przy nieżycie gardła, oskrzeli i kaszlu, chrypce.

Ziele Meconopsis 1 część (np. 1 szufelka)  
Ziele glistnika – Chelidonium 1 cz.  
Ziele tymianku, lebiodki, macierzanki lub cząbru (Thymus, Origanum seu Satureia) 1 cz.  
Szyszki chmielu (Humulus) lub ziele melisy (Melissa) 1 cz.  
Korzeń żywokostu (Symphytum) lub nasiona płesznika (Psyllium; albo korzeń/liść prawoślazu Althaea) 2 części  
Ziele lub kwiat podbiału (Tussilago) lub porost islandzki – Lichen islandicus 1 cz.

Zioła wymieszać starannie. 1 łyżkę mieszanki zalać 1 szklanką wrzącej wody, odstawić na 30 minut, przecedzić przez sito dodać miód lub sok malinowy do smaku. Pić co 2 godziny po 2-3 łyżki. Napar jest gorzki w smaku.

Edited October 17, 2022 by kamilos